Dúas malas novas para o mundo civilizado

En efecto, hoxe 30 de decembro, erguinme (máis ben tarde) con dúas novas non moi agradables. En primeiro lugar o executamento de Sadam Husein na forca. Está claro que Sadam foi un dictador. Un fillo de puta, vamos. Cometeu milleiros de crimes. Pero ante todo queridos compañeiros da Comunidade Internacional, DEREITOS HUMANOS. En pleno século XXI e logo de avanzarmos xuntos en prol da consecución de dereitos inalienables, creo, obxectivamente, que a pena de morte é un paso atrás. Para Sadam cadena perpetea sería o xusto, porque como é lóxico, non hai posibilidade ningunha de reinserción social. Pero nunca a morte. Nin tan sequera a Bush, ese tirano imperialista e asasino que ben o merecería. Pero non, compañeiros da Comunidade Internacional, non me deixaría levar pola irracionalidade do sentimento humano (odio cara os EEUU e para el en particular). Tería que ser xulgado por ser reponsable político directo de mortes en medio mundo, máis nunca coa morte. DEREITOS HUMANOS, sempre.
A outra nova que tamén me entristeceu foi (no caso de confirmarse) a autoría de ETA do atentando na T4 de Barajas. Agora que todas as forzas democráticas estabamos avanzando conxuntamente (agás o PP, deixómolo aí, que tampouco debemos consideralos democraticos, mellor un pseudodemocraticos) para rematar coa violencia no EE...Veñen os de sempre e...A volver a comezar a e aturar os "ya os lo decía yo" do PP. Quédome coas declaracións do BNG, EA ou Aralar. "Tranquilidade e sosego. O proceso non debe pecharse".
E repito, o fondo que pretende ETA é totalmente lexítimo e democrático: a autodeterminación dun pobo. É o mesmiño que busco eu na miña fronte. Pero hai unha diferencia, que é o camiño. Nunca está xustificada a violencia nun Estado onde ese obxectivo se pode acadar por métodos políticos. Nunca.

Agardemos que Batasuna faga un exercicio de intelixencia e condene o atentado e poidamos todos sentarnos nunha mesa para discutir como persoas civilizadas.