Pasaban os anos devagar, fuxían as ilusións e a morte romántica non chegaba, perdéndose na vista a miríada de grans do reloxo de area. Na memoria, as lembranzas difuminábanse catro décadas atrás. O seu corpo permanecía intacto, dentro dunha burbulla onde o descorrer era máis lento. A súa única solución sería marchar para unha estrela esvaecida. De cando en vez bota un ollo á terra, por iso dos indicios nocturnos (a partires das 4.40) dunha migalla de morriña inconexa.

11/15/2006

“ O clientelismo ataca ao mesmo tempo a calidade de vida democrática e a eficiencia dunha sociedade, porque a vitalidade dun país precisa, como cuestión previa, da convicción de que as ideas, os plans e os proxectos alternativos teñen o valor e a eficacia. O fatalismo, alleo ao risco, á innovación e á autoresponsabilidade, non pode ter a última palabra sen que as posibildades de progreso dunha sociedade se vexan radicalmente hipotecadas. Agora que algúns falan dunha segunda transición, non estaría mal que en Galiza gardásemos, para sempre, os demonios familiares dun país non baúl das curiosidades do pasado. Para sempre."

4 Comments:

Anonymous Anónimo said...

A foto non ten desperdicio ningún

4:58 da tarde

 
Blogger amarante said...

e o contido que lle parece¿???

8:21 da tarde

 
Anonymous Anónimo said...

Quen pode ler algo vendo esa pose de Quin???? Dios, que casula posture!!!!

9:18 da manhã

 
Blogger Os_Alumnos said...

Estoy totalmente de acuerdo con el contenido. Galicia será una potencia

12:28 da tarde

 

Enviar um comentário

<< Home

 
adopt your own virtual pet!