Pasaban os anos devagar, fuxían as ilusións e a morte romántica non chegaba, perdéndose na vista a miríada de grans do reloxo de area. Na memoria, as lembranzas difuminábanse catro décadas atrás. O seu corpo permanecía intacto, dentro dunha burbulla onde o descorrer era máis lento. A súa única solución sería marchar para unha estrela esvaecida. De cando en vez bota un ollo á terra, por iso dos indicios nocturnos (a partires das 4.40) dunha migalla de morriña inconexa.
posted by amarante at 3:03 da tarde
A estrela esvaecida quere estar á esquerda da constelación.Porque só dende a esquerda e o nacionalismo poderemos avanzar para construír outro Betanzos, outra Galiza e outro mundo. Os meus compañeiros seguen complementando o meu perfil: Moncho Reboiras, unha muller cunha luz tenue no seu rostro que me impide apreciala con claridade, Maurice Merleau-Ponty, seica un existencialista e o meu EU no espello (en adiante EE).
| adopt your own virtual pet! |
se te apuntas ti apúntome contigo!!!
9:20 da tarde
vale!pero para saber quen será o meu/miña camarada irmandiñ@ estaría ben que non comentases de forma anónima!!
saúde!!!
11:49 da tarde
Logo os frikis somos Pako e mais eu!. Rol en vivo, iso é tremendamente friki. Porén, eu xa quixen ir o ano pasado e non puiden por ser menor d idade. Se vai xente coñecido ao mellor me apunto
7:33 da tarde
Por certo, tamén hai algúns (Rubén Cela)que organizan xogos de rol dos Irmandiños.
2:47 da tarde
E q tamén homenaxean a Pardo de Cela
Menuda incongruencia,non cres?
6:40 da tarde
Estou de acordo. Eu non homenaxeo a Pardo de Cela. Pero, sectarismos a parte, o director xeral de xuventude estao a facer ben,
Por certo, ti vas ir ao Irmandiño? Eu xa estou recrutando grupo, xD
10:47 da tarde