Pasaban os anos devagar, fuxían as ilusións e a morte romántica non chegaba, perdéndose na vista a miríada de grans do reloxo de area. Na memoria, as lembranzas difuminábanse catro décadas atrás. O seu corpo permanecía intacto, dentro dunha burbulla onde o descorrer era máis lento. A súa única solución sería marchar para unha estrela esvaecida. De cando en vez bota un ollo á terra, por iso dos indicios nocturnos (a partires das 4.40) dunha migalla de morriña inconexa.

7/03/2007



As Irmandades da Fala
contra o feroz centralismo
¡déronlle ó povo galego
un craro nacionalismo!

E despóis das Irmandades
esforzados galeguistas:
¡ganaron grandes batallas
fixeron grandes conquistas!

Bóveda e mais Castelao
foron os nosos guieiros
que levaron a Galicia
por galegos derroteiros.

Pero no ano trinta e seis
militares e fascistas,
¡asoballaron Galicia
con xeitos imperialistas!

¡Anularon o Estatuto
o povo foi masacrado,
Castelao morreu no exilio
Bóveda foi fusilado...!

Mais aquel probe Estatuto
non foi ningunha victoria:
¡só o comezo do principio
para endereitar a nosa Historia!



(Popular, arranxos de Suso Vaamonde)

2 Comments:

Blogger Zape (entre outras muitas cousas) said...

Popular? Eu diria que o lin en "Os soños na gaiola" ou cecais en "As ruas do vento ceibe"... En todo caso Manuel Maria, vamos.

Saude

10:33 da tarde

 
Blogger Xan Guindán said...

Mais aquel probe Estatuto
non foi ningunha victoria:
¡só o comezo do principio
para endereitar a nosa Historia!


ESTATUTOS NON, AUTODETERMINACIÓN!

;)

9:54 da manhã

 

Enviar um comentário

<< Home

 
adopt your own virtual pet!