"Aquí está, vivo, en pé, o noso Irmán Daniel!"

Resaca patriótico-esquerdista logo do descomunal traballo polo Día da Patria Galega. Un Festigal e unha Quintana con moitísima xente como inequívocos puntos de referencia. Un piso cheo de merda grazas aos compañeiros que, logo de sendas borracheiras, non tiveron as forzas suficientes como para pasar a fregona.
Encontros casuais -ou non tanto- e etílicos para lembrar pasados tortuosos; turnos na acampada para constatar que o Estado de Benestar fracosou comigo no que se refire á lingua estranxeira; postos do socialismo democrático para afortalar o proxecto colectivo; ofrendas en Bonaval coa Secretaria, o Conselleiro e as consignas panfletarias (véxase título) que tantos nos gustan, a pesares de non ser eu ningún mitificador.

E coñecer xente nova, ver outra que facía tempo que non vía ou simplemente pasar un bo rato entre amigos e traballo.

Uns días para lembrar, coiro. Uns días para lembrar.

E para a xente á que vos incitei a mercar o libro do Concelleiro, déixovos un fragmento (o comezo) para ver se vos remato de convencer.

"Son ben consciente de que a miña historia merece un comezo tan extraordinario coma os extraordinarios feitos que me impulsan a escribila. Un comezo, xaora que si: todas as historias dignas de ser contadas teñen un comezo, un arranque, un punto de partida que se pode situar na infancia, como dicía o outro, ou incluso moito, moito máis alá, quen sabe se nesa plácida e bretemosa lagoa de augas mortas á que nos conducen -contracorrente, escuridade, voces perdidas- os indómitos e entrambilicados afluentes do noso sangue. A miña historia, esta historia, é o relato dunha desfeita, dunha ruptura, dun fracaso, e en certa maneira tamén, paradoxalmente, un relato sobre o éxito. Claro que hai tantas historias sobre éxitos e fracasos -atrévome a dicir que tantas coma seres vivos- que cómpre berrar moi alto para que un novo relato non se converta, dende o primeiro, nunha historia máis no mar de historias, nun borboriño, nunha brisiña tan breve e tan fugaz coma a que pode inducir o derradeiro voo dunha bolboreta."

Trinta e dous dentes.
Editorial Galaxia.
XLL