Pasaban os anos devagar, fuxían as ilusións e a morte romántica non chegaba, perdéndose na vista a miríada de grans do reloxo de area. Na memoria, as lembranzas difuminábanse catro décadas atrás. O seu corpo permanecía intacto, dentro dunha burbulla onde o descorrer era máis lento. A súa única solución sería marchar para unha estrela esvaecida. De cando en vez bota un ollo á terra, por iso dos indicios nocturnos (a partires das 4.40) dunha migalla de morriña inconexa.
E de novo á rutina, logo da patria soñada á que algún día voltaremos (Compostela é infinda…)
E non querendo facer deste curruncho literato e autobiográfico un monólogo político, hoxe, por ser día da Patria Galega, teño que dicir alto e forte, orgulloso, ben orgulloso de ser da esquerda nacionalista.
Beizos mollados, puño en alto, e hoxe máis que nunca...
Viva Galiza ceibe e socialista!
posted by amarante at 10:28 da tarde
A estrela esvaecida quere estar á esquerda da constelación.Porque só dende a esquerda e o nacionalismo poderemos avanzar para construír outro Betanzos, outra Galiza e outro mundo. Os meus compañeiros seguen complementando o meu perfil: Moncho Reboiras, unha muller cunha luz tenue no seu rostro que me impide apreciala con claridade, Maurice Merleau-Ponty, seica un existencialista e o meu EU no espello (en adiante EE).
| adopt your own virtual pet! |
Viva!! O martes quería falar contigo pero non te vin. Xa te chamarei un día destes. Que sexa leve a "rutina"...
9:44 da manhã
te he contestao en XSG. ADmás, kiero publicar tu comentario como una entrada, puedo no? es k kiero pluralidad
10:01 da manhã
visita xsgcompostela.es.vg, nuestra web, la k voy llevar yo junto con una chica de periodismo
10:14 da manhã
Saúde e forza!!!!
8:57 da manhã
Very nice site! Bangalore call centers Dealers united bmw atlanta Ecm 32-bit cpu rom usb Battery operated fans Projector replacement lamp Lancer 2307 sofa Repairs on a kenmore air conditioner 1988 mitsubishi montero Skin care salon
2:12 da tarde