Pasaban os anos devagar, fuxían as ilusións e a morte romántica non chegaba, perdéndose na vista a miríada de grans do reloxo de area. Na memoria, as lembranzas difuminábanse catro décadas atrás. O seu corpo permanecía intacto, dentro dunha burbulla onde o descorrer era máis lento. A súa única solución sería marchar para unha estrela esvaecida. De cando en vez bota un ollo á terra, por iso dos indicios nocturnos (a partires das 4.40) dunha migalla de morriña inconexa.

9/18/2007


Ata outubro

Marcho para Polonia, ese Estado que durante séculos semellaba o Guadiana (aparece, desaparece, aparece, desaparece). E deixo moitas cousas aínda sen rematar, suspendidas no aire á espera da materialización ou no caso contrario, da desintegración final.

Eis tamén vos deixo unha frase de Antón Baamonde, moi interesante dende o punto de vista da análise de acción e discurso político.


"Un partido precisa, ademais da racionalidade, satisfacer determinadas demandas simbólicas, garantir non só que vai xestionar máis ou menos eficazmente; ademais debe mostrar que ten vontade de entrar en pugna e gañarlle o combate aos inimigos cualificados”.



Saúde, patria e socialismo para todos e todas

2 Comments:

Anonymous Anónimo said...

agardo que voltes san e salvo...

coidado coas polacas, que son bravas

11:29 da tarde

 
Blogger Xan Guindán said...

Pásao ben socialdemocratiña. E como ben dixo o anónimo, coidado coas polacas.xD

5:07 da tarde

 

Enviar um comentário

<< Home

 
adopt your own virtual pet!