¿ A ialba nunca virá?
Meu Federico García
capitán de poesía
morto de noite en Viznar.
O dazanove de agosto
chegóu a morte a Viznar.
Entróu vestida de ialba,
pro a ialba nunca virá.
A noite envolta en farrapos
comezóu a disparar
relampos diante da ialba
pro a ialba nunca virá.
Levaron a Federico
camiño do máis alá.
Os galos ventan a ialba,
pro a ialba nunca virá.
Cerrollos de aceiro frío
brilaron na escuridá.
Mentiron luces de ialba,
pro a ialba nunca virá.
Longo túnel de silencio
atravesóu a cidá.
Granada pedíu a ialba,
pro a ialba nunca virá.
Murallas de pedra e sombra
coutaron a libertá.
O pobo recrama a ialba,
pro a ialba nunca virá.
Sangue de estrada e cuneta,
pro a ialba nunca virá.
Berros de anguria e carraxe,
pro a ialba nunca virá.
¿A ialba nunca virá?
Meu Federico García
capitán de poesía
morto de noite en Viznar,
dime que ialba virá,
dime que virá.
posted by amarante at 12:24 da tarde
Non vou facer interpretacións deste poema, que de seguro que as acerto todas, jajaja.
Moito se che dá agora pola poesía.
Apertas.
:p
12:51 da tarde